[et_pb_section fb_built=”1″ admin_label=”section” _builder_version=”3.22″ _i=”0″ _address=”0″][et_pb_row admin_label=”row” _builder_version=”3.25″ background_size=”initial” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” _i=”0″ _address=”0.0″][et_pb_column type=”4_4″ _builder_version=”3.25″ custom_padding=”|||” _i=”0″ _address=”0.0.0″ custom_padding__hover=”|||”][et_pb_text admin_label=”Tekst” _builder_version=”3.28″ background_size=”initial” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” hover_enabled=”0″ use_border_color=”off” border_color=”#ffffff” border_style=”solid” _i=”0″ _address=”0.0.0.0″]
KWETSBAARHEID: EEN ECOLOGISCHE DEUGD
Gelukkig de mens die andermans broosheid draagt
Zoals hij zelf gedragen wil worden
De natuur toont ons dat leven in zichzelf
weerbaar maar tegelijk ook kwetsbaar is:
wat niet meer groeit,
wat niet meer verandert,
wat niet meer beweegt,
is ten dode opgeschreven.
Kwetsbaarheid doet leven en verbindt:
ik open mezelf naar buiten toe
en merk tegelijk hoe alles wat leeft
geworteld is in diezelfde kwetsbaarheid.
Franciscus nodigt ons uit
om elkaar in die kwetsbaarheid te dragen:
zodat wij nieuw leven mogelijk maken,
in onszelf, bij anderen, in de schepping.
[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]