Elkaar dienen in de geest van liefde
Welkom en verontschuldigingen
Welkom, het belooft een mooie herfstdag te worden.
We hebben er alvast op deze tafel vorm aan gegeven.
Het slotlied voor de aanvang van de viering inoefenen
Ga tot het einde der aarde (3x)
Nogmaals welkom in deze viering waarin we ons openstellen voor de boodschap van dienstbaarheid die Jezus van Nazareth ons vandaag brengt.
Wij steken de Paaskaars aan als teken van verbondenheid met de bron van alle leven.
We vieren vandaag ook in verbondenheid met onze kerk wereldwijd, het is missiezondag,
En ook in verbondenheid met allen die ijveren voor vrede zoals de deelnemers straks die gaan betogen in Brussel voor vrede in Libanon en Gaza.
Enkele mensen hebben laten weten dat ze niet mee kunnen komen vieren:
Openingslied: Gewoon maar zijn
Het thema van deze viering
Vorige maand, onder het thema: “Voor de wereld, niet van de wereld” startten we ons nieuw werkjaar.
Christenen zijn voorbestemd voor de wereld, ze hebben een rol te spelen, maar ze moeten weten dat ze altijd weer zullen botsen op wereldse idealen die anders georiënteerd zijn.
Competitie, macht en eigenbelang hebben meer waarde gekregen dan elkaar te helpen, zorg te dragen voor anderen en samenwerking.
Ook Jezus werd hiermee geconfronteerd zowel bij de leiders van het volk als de concurrentie onder zijn eigen leerlingen.
Zijn antwoord hierop was: Leer dienen, wie de belangrijkste wil zijn zal anderen moeten dienen.
Bisschop Gaillot zei het zo: Als de kerk niet dient, dient zij tot niets.
Openingsgebed
Onnoembare
Het is soms nauwelijks te verwerken en te bevatten
wat jouw evenbeelden op deze aarde
elkaar allemaal aandoen in deze losgebroken tijden.
Wij willen ons niet opsluiten in onze huizen
maar open op die wereld staan
en voor niets weglopen;
de misdaden trachten we te begrijpen en te doorgronden.
Maak dit samenscholen rond uw naam
tot een oase van inzicht en inzet.
Help ons om de doodse stilte rond uw Naam
te verbreken door daden van recht en werken van vrede.
Amen
EvangelieMc 10, 35-45
Duiding
V1 In deze evangelielezing zie ik twee aspecten aan bod komen:
- IJdelheid
- leiderschap
Jakobus en Zebedeüs geven uiting van hun groot ego,
zij willen de belangrijkste plaatsen, zij willen schitteren.
Hun persoontje moet in de aandacht komen
Vorig werkjaar botsten we ook op dat ego, we zagen toen dat een groot ego ons belet om te leven volgens de Bergrede.
Het is ook een hinder om tot gezond leiderschap te komen.
In de meeste culturen regeren groten over de kleinen, maar Jezus heeft duidelijk gemaakt dat in Zijn Koninkrijk de grootste een dienaar moet zijn.
Hij, die zijn leerlingen had geleerd van elkaar te houden, gaf hen een eenvoudig maar diepgaand voorbeeld van hoe ze deze liefde konden uiten, de voetwassing bij het Laatste Avondmaal.
Hoe kunnen wij deze boodschap in de praktijk brengen?
Op onze leeftijd is de tijd dat we een grote bijdrage aan de gemeenschap leverden wel voorbij.
Maar de opdracht dienstbaar te zijn blijft levenslang duren.
Ik ben nu aanbeland in de periode om rustig, aandachtig om mij heen te kijken.
Op de eerste plaats aandacht te geven aan de mensen rondom mij, maar ik doe nog teveel.
Ik heb nooit goed grenzen kunnen trekken, gelukkig Ann wel.
Eigenlijk heb ik dat van thuis uit meegekregen.
Ik kom uit een gezin waarin vader heel veel voor mensen gedaan heeft,
altijd in de weer voor anderen maar…
zijn eigen kinderen en vrouw leden eronder, werden echt tekort gedaan.
Toen we trouwden dacht ik…..bij ons zal dat niet gebeuren.
De zorg voor het werk en de zorg voor het gezin zal in evenwicht blijven…
Maar …onze oudste dochter, zij zat toen in het derde leerjaar,
moest mij de ogen openen…
Op zekere dag kwam zij boos mijn bureau binnen en zei:
“Papa, Gij speelt nooit met ons, gij zit altijd te werken.”
Ann en ik hebben dan afspraken gemaakt, de grens vastgelegd.
Dat heeft geleid tot heel fijne wekelijkse gezinsmomenten die nu nog nazinderen.
Ann heeft tot mijn pensionering bijna de volle last van de huishoudelijke taken op zich genomen.
Maar als het zover was, dan stond zij erop dat ik mezelf leerde behelpen…
Op de eerste plaats leren koken…, bij de KWB zette ik de eerste stappen in een kookclub.
Ondertussen ben ik zover geraakt dat een warme maaltijd klaarstaat als zij van een activiteit thuiskomt en…mijn ego vindt dat al een hele prestatie!
V2 Een getuigenis die onmiddellijk bij mij opkwam in verband met dit thema was het verhaal van onze schoonzoon, Johan, dat hij bracht bij een lezingenreeks over geloven “ Heilige huisjes” in Herentals( Ik mag het van hem hier kort vertellen)
23 jaar lang werkte hij als bio-ingenieur aan de universiteit als docent en prof.
Naast het wetenschappelijk onderzoek en het lesgeven was er vooral ook aandacht voor de studenten die hij begeleidde.
Ik hoorde hem regelmatig zijn zorg vertellen over de studenten die het moeilijk hadden. Niet alleen qua resultaten maar ook wat betreft hun persoonlijke problemen met de studie. Met hart en ziel zette hij zich daarvoor in.
En dan kwam plots voor ons , als een donderslag bij heldere hemel, het bericht: Ik heb mijn ontslag ingediend als prof. Na dit jaar stop ik ermee.
Zo kwam hij daarna vlug terecht in de sociale economie als directeur innovatieprojecten bij de Kringwinkel Zuiderkempen. Een hele andere wereld, ook financieel een aderlating.
Voor hem echter een normale keuze: hij ging immers weer met mensen op pad.
Zelf verwoordde hij het zo vanuit zijn geloof
” De kern van mijn geloof kan ik samenvatten met drie woorden: God is liefde. Dat klinkt misschien theoretisch, maar het heeft voor mij wel heel fundamentele consequenties.
God ziet mensen graag.God ziet mij graag. Hij heeft het goed met ons voor. Hij zal ons nooit in de steek laten, maar zal voor ons zorgen. Zo staat het ook in het evangelie.
Dit leidt bij mij tot een basisvertrouwen. Een stevig fundament voor de manier waarop ik in het leven sta. Want als God mij graag ziet, dan kan ik zelf met optimisme en vertrouwen naar het leven kijken en naar de mensen rondom mij. Daardoor sta ik positief, enthousiast en goedgezind in het leven. En het gaat ook verder. Als God mensen graag ziet, dan wil ik de mensen ook graag zien. Mijn voorkeurvers uit het evangelie is dan ook:” Geen grotere liefde kan iemand hebben dan deze, dat hij zijn leven geeft voor zijn vrienden.”
Concreet probeert Johan dit langs drie wegen te doen:
– doorgeven: als klein elementje in het geheel de rijkdom doorgeven die hij zelf ontvangen heeft.
– voorgaan: initiatief nemen, verantwoordelijkheid dragen, niet afwachten, vastpakken.
– betrokken op mensen zijn: hen nabij zijn. Concreet nu met het creëren van arbeidsplaatsen op maat van mensen met minder kansen op de arbeidsmarkt.
Daar wil hij op inzetten.
Hij leerde ook veel uit deze ervaringen o.a. het gevaar dat jezelf wegcijferen kan leiden tot uiteindelijk jezelf verliezen.
Zo botste hij na 23 jaar als professor op een grens van wat haalbaar was.
Ook leerde hij dat “je leven geven voor je vrienden” maar kan als je zelf voldoende stevig in het leven staat. En toen hij zichzelf aan het verliezen was, heeft hij de waarde van zelfzorg leren appreciëren. Het is niet egoïstisch om voor jezelf te zorgen; het is essentieel om ook voor anderen te kunnen zorgen. Drie maanden heeft hij ermee geworsteld.
Tenslotte leerde hij ook milder te zijn voor zichzelf om zijn dromen te realiseren.
Zo zien wij hem weer heropleven , als een gelukkige mens, in zijn zorg voor de zwakkeren.
Dienstbaarheid zoekt immers nieuwe wegen. Om het met de woorden van Stef Bos te zeggen uit het lied van Petrus.
Beter op zoek te gaan, dan altijd gewacht.
Beter gevallen dan nooit gesprongen.
En beter de liefde verloren, dan nooit liefgehad.”
Bezinning: Is er iets in deze getuigenissen herkenbaar?
Hoe ervaren wij dienstbaarheid?
Uitwisseling
Lied:Geef dat wij durven leven
Geloofsbelijdenis
Ik geloof in de kracht van mensen
om al het verstoorde en gekwetste
te helen en te voltooien ,
en zo het leven op Aarde zinvol te maken.
Ik wil daartoe mijn deel bijdragen
door met zorg en eerbied om te gaan
met iedereen en alles op mijn weg,
door wat mij gegeven is
niet voor mijzelf alleen te houden
maar voorrang te geven aan wie
gekwetst is, vernederd en verdrukt.
In navolging van Jezus Christus
wil ik blijven herhalen dat solidariteit
onze enige hoop is
om zo te komen tot een wereldwijde
warme gemeenschap van vrienden.
Sis, Te Elfder Ure
Voorbeden
Terwijl we zingen: “Waar mensen elkaar in ’t leven dragen”
steken we een lichtje aan.
Laten we nu tot de Onnoembare bidden.
L 1 God, gij die ons ruimte en vrijheid gunt, leer ons die zo gebruiken
dat wij anderen niet de ruimte ontnemen
dat wij ieder mens op onze weg, in zijn waarde laten,
en hem of haar proberen te zien met uw ogen, de ogen van de liefde.
Maak ons ontvankelijk voor elkaar
“Waar mensen elkaar in ’t leven dragen”
L2 Gij die het kleine en zwakke niet veracht
wees bij diegenen die zorgen hebben
om hun kinderen of andere geliefden,
om hun gezondheid of hun werk.
Dat zij niet alleen zijn in hun angst of verdriet,
dat zij troost vinden bij goede mensen
“Waar mensen elkaar in ’t leven dragen”
L3 Gij die onvermoeibaar zijt in het maken van een nieuw begin
wees met de moedelozen die niet meer durven of kunnen dromen
die de hoop hebben verloren
dat de wereld ooit nog leefbaar wordt voor al uw mensen
dat vrede mogelijk is en de geschiedenis ten goede gekeerd kan worden
Uw visioen van recht en zorg voor elkaar hebt ge in ons hart gelegd
om de kilte en de eenzaamheid te overwinnen.
“Waar mensen elkaar in ’t leven dragen”
L4 Laat ons nu en hier oog hebben voor alles wat aan ons gebeurt breng
Uw toekomst dichterbij
waar mensen elkaar doen groeien in plaats van klein en triest te maken
eigenbelang niet het zwaarste doorweegt,
waar vergeving is, trouw en barmhartigheid
waar opgestaan wordt tegen de dood
Laat het geloof, dat deze krachten sterker zijn, in ons niet uitdoven .
Blijf met ons meegaan.
“Waar mensen elkaar in ’t leven dragen”
Tafelgebed
V1 ENE, onze God, wij danken u
omdat Gij ons – wie we ook zijn – waardig hebt
bevonden om mee te werken aan Jouw project van bevrijding en gerechtigheid.
Vanuit deze ervaring delen we nu samen brood en beker,
waarin Jezus de kern van zijn leven symbolisch heeft samengevat.
Jezus Mensenzoon
die onze weg is naar het leven,
nam de laatste avond
dat hij met zijn vrienden samen was
wat brood,
liet het in zijn handen rusten
en koesterde het met een eerbiedig zwijgen.
Hij dankte god ervoor
en brak het toen om te verdelen
neem allen een stuk, zei hij, en eet maar.
in dit gebaar kom ik naar jullie
want voedsel moet gemeenschap sluiten
van lichaam en ziel
van lichaam en bloed
neem en eet, dit is mijn lichaam.
Delen van brood (op de achtergrond piano)
V2 De beker willen we delen
zoals Jezus hem ons aanreikte
de beker van het verbond,
Toen nam hij een beker met wijn
en liet hem rondgaan
want hun dorst naar diepe verbondenheid was groot.
Drink hieruit zei hij
deze wijn moet liefde worden
verwantschap uit hetzelfde bloed
dit is mijn bloed.
De tekens hadden nieuwe hoop gewekt
we leven niet naar een verre toekomst
we leven naar de meest nabije mensen,
geef jezelf als voedsel.
Drank wordt doorgegeven (op de achtergrond piano)
Laat ons klinken op wat ons verheugt én op wat ons bedroeft
Onze Vader
Gij, God, door Jezus Vader genoemd,
mogen ook wij, zoals Jezus
Uw nabijheid ervaren als kracht ten leven.
Mogen wij zoals Jezus, ontdekken dat het leven
– hoe broos en kwetsbaar ook –
toch zinvol en hartelijk kan zijn
als wij het als een brood delen met elkaar.
Tot dit delen nodigde Jezus ook uit
toen Hij in de kring rond hun tafel verzameld was:
“Zoals Ik mijn leven, Mijn kracht, Mijn lichaam
als een stuk brood deelde met u,
zo moeten ook jullie brood van goedheid willen zijn voor elkaar.”
En als ondanks delen en meeleven,
de onverschilligheid en het kwaad toch nog doorzetten,
geeft Gij ons dan Uw kracht om te geloven in en te werken aan
een meer hartelijk samenzijn.
Laat ons zoekend en tastend samen op weg gaan
door U gedragen en bewogen.
Dan zal Uw Rijk van Goedheid groeien in ons midden,
vandaag en hopelijk alle dagen.
Vredeswens : Sjaloom
In deze woelige tijd willen wij toch het Bijbelse sjaloom blijven zingen,
Meer dan ooit is het nodig.
Slotgebed
L1 Oneindige,
Maak van ons mensen met sterke schouders
om de zorgen van vandaag en morgen te dragen
en mensen die pijn hebben te ondersteunen.
L2 Maak van ons mensen met alerte oren
om de roepstem van ons hart te horen
en om de noden van onze buren te herkennen.
L1 Maak van ons mensen met onvermoeide voeten
om onze eigen levensweg te stappen
en om de mens in de mens naast ons te ontmoeten.
L2 Maak van ons mensen met open handen
om wat mensen ons in vertrouwen bieden te ontvangen
en om van onze eigen overvloed te delen.
L1 Maak van ons mensen met een glimlach
om de grote en kleine zorgen te relativeren
en om wie stil langs de weg blijft zitten aan te moedigen.
L2 Maak van ons mensen met een kloppend hart
om biddend te danken in uw geborgenheid.
een hart ruim genoeg voor wie er even wil schuilen.
Zending:
Ga en laat de God van het verbond ons raken met de kracht van zijn adem,
Laat Hem ons oprichten, opdat wij en alle volkeren,
moge leven in de veelkleurige ruimte van zijn verbond.
Laat Hem ons zegenen met heilig vuur
opdat wij wegen kunnen gaan van vrede en gerechtigheid
ten dienste van anderen.
Zegen:
Moge God als een Vader ons vergezellen ,
als een Moeder voor ons zorgen ,
als een vriend en Zoon ons omarmen
en de Geest als een mantel van warmte om ons heen slaan.
Amen
Slotlied: Ga tot het einde der aarde (3x)
Mededelingen (mandje, komende activiteiten)
Wij maakten dankbaar gebruik van volgende bronnen:
Hartman Rosa, Democratie vraagt om religie
Paul Kevers, De bijbel lezen in woord en daad-B-jaar
Jean Bastiaens, Het woord is mens geworden
Adem.tocht, jaargang 44, nr. 1
Nieuwsbrief Evangelie Levensnabij, jaargang 36, nr. 1
Ann en Eric
