Als symbool daarvan laten we het (vrucht-)water van het doopsel ‘spreken’. In de groei naar volwassenheid en verantwoordelijkheid, botst een persoon op de taaie werkelijkheid en krijgt hij of zij met woestijnervaring te maken. Juist daar leert een mens keuzes maken en kan zo doorheen groei tot de wijsheid, of het inzicht komen dat verbondenheid met de Andere mogelijk is. Juist die verbondenheid is levengevend. Niet de uitsluiting maar de verbinding maakt ons tot (mede-)mens.
