Als we om ons heen kijken in de wereld, dan zouden wij er wel eens moedeloos van kunnen worden. Zo veel ellende! Zo veel verdriet! Zo veel eigenbelang, oorlog, haat en nijd!
Tóch gebruikt Jezus het beeld van het Koninkrijk Gods, dat is als een mosterdzaadje: onooglijk klein, maar tóch heeft de aarde de groeikracht in zich om dat onooglijke kleine mosterdzaadje te doen uitgroeien tot een grote en stevige boom. Wat een hoopvol beeld! Maar wat een paradox! Hoe is dat mogelijk?
Daarin geloven, òndanks alles, ondanks alles wat je om je heen ziet in de wereld.
Dat het ondanks alles wáár mag worden onder ons, in déze wereld!
We willen erin blijven geloven, ondanks alles.