PASEN is niet enkel het feest van Christus’ opstanding uit de dood of verrijzenis.
PASEN is ook het feest van ‘opstand- ing’ en leven voor de mens, zowel voor als na de dood.
Maar aan PASEN gaat het tragische gebeuren van het lijden vooraf met de dood aan het kruis van Jezus, de Christus. Deze Rechtvaardige, in wie de Romeinse Landvoogd Pilatus geen kwaad vond, werd overgeleverd aan het volk, dat – opgehitst door zijn Joodse leiders – verdwaasd koos voor de misdadiger Barrabas.
Bij het overdenken van dit diep menselijk passiegebeuren stel ik vast dat dit drama zich dag na dag herhaalt in een veelvoud van vormen. Dit evangelisch verhaal is helaas nog brandend actueel. Vaak wordt ergens Christus weer gekruisigd. Via pers, radio en televisie worden we dagelijks geconfronteerd met vormen van geweld, oorlog, bezetting, onderdrukking, apartheid, onrecht, honger, ellende en zo meer. Hoe reageren wij dan?…
Voor wie kiezen wij dan: voor Christus of voor Barrabas? Voor de w(W)aarheid en het l(L)even of voor de leugen en de vernietiging?En wat ondernemen wij dan – persoonlijk of gezamenlijk – om te verhinderen dat Christus in Zijn broeder of zuster opnieuw gekruisigd wordt?…
Goddank zijn er velen die in en met Christus aan de strijd tegen ‘het kwaad’ deelnemen. Zij stellen niet enkel de vraag of er nog leven is na de dood, maar vooral de vraag: ‘Is er nog leven voor de dood?’ En meteen zetten ze zich in voor leven en ‘her-opstand-ing’ en reële bevrijding van mensen in nood. Dankzij hen wordt het Paasfeest van Christus opnieuw geactualiseerd.
Van harte wens ik dat het in die zin OOK VOOR U een ZALIGE PASEN moge zijn of worden!
Mark Cornelis